สิ่งที่ไม่เคยลืม

ลูกชาวนาจากจังหวัดพิษณุโลกก้าวไกลจนได้เป็นศัลยแพทย์ เผชิญความลำบากมามากมาย แต่เมื่อมาถึงจุดหมายที่ตั้งใจไว้ เธอยังทำอีกสิ่งที่ฝันไว้ นั่นคือการกลับไปช่วยเหลือชุมชนที่ตัวเองเกิดมา

“คนเราไม่สามารถเลือกที่จะเกิดได้ แต่เราสามารถเลือกที่จะทำงานหนักเพื่อพัฒนาตัวเราเราควรตั้งเป้าหมายในชีวิต และปฏิบัติตามนั้น เมื่อไรที่เกิดเหนื่อยและท้อแท้ เราควรนึกถึงเป้าหมายที่เราตั้งไว้ในชีวิตของเรา” แพทย์หญิงวัย 37 ปี กล่าว

หลังจากเรียนจบมัธยมปลาย วารินซึ่งเป็นลูกสาวของครอบครัวชาวนาในอำเภอพรหมพิราม จังหวัดพิษณุโลก ต้องเผชิญกับภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เมื่อเธอสามารถสอบเข้าคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวรได้ แต่ครอบครัวไม่มีเงินที่จะจ่ายค่าเล่าเรียนให้เธอ ทางมูลนิธิบางกอกโพสต์ได้ทราบถึงปัญหา จึงได้ยื่นมือเข้าช่วยเหลือ โดยเสนอให้ทุนการศึกษา

หลังจากผ่านการเรียนอย่างหนักเป็นเวลา 6 ปี วารินก็ได้เป็นแพทย์ศาสตร์บัณฑิต และเริ่มทำงานที่โรงพยาบาลประจำอำเภอบางระกำ จังหวัดพิษณุโลก

เมื่อวารินตัดสินใจที่จะเรียนต่อเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านศัลยกรรมประสาท เธอขอทุนไปยังโรงพยาบาลพระพุทธชินราช จังหวัดพิษณุโลก และใช้เงินส่วนตัวที่สะสมจากเงินเดือน เพื่อเรียนต่อด้านนี้ที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์

ปัจจุบันวารินเป็นประสาทศัลยแพทย์ ที่โรงพยาบาลพระพุทธชินราช ในขณะเดียวกันก็ได้นำความรู้ไปช่วยสอนนักศึกษาแพทย์ ที่มหาวิทยาลัยนเรศวร

“ทุกสิ่งทุกอย่างได้เข้าที่เข้าทางของมันแล้ว หลังจากดิฉันเรียนจบแพทย์ ก็สามารถเลี้ยงดูพ่อแม่ ท่านไม่ต้องทำงานหนัก ไม่ต้องขุดดิน ดายหญ้าอีกต่อไป

“เมื่อคิดว่าดิฉันเริ่มต้นจากศูนย์ ดิฉันก็พอใจในชีวิตปัจจุบัน ถึงแม้ว่าดิฉันจะไม่ร่ำรวยมาก แต่ก็สบายพอสมควร ดิฉันเป็นคนพิษณุโลก จึงไม่เคยคิดที่จะย้ายไปที่อื่น รู้สึกดีใจและเป็นสุขใจที่ได้ช่วยรักษาคนจนที่เจ็บป่วยที่บ้านเกิด”

พ.ญ.วารินขอฝากความมายังผู้รับทุนการศึกษาทั้งในปัจจุบันและอนาคตว่า

“ทุกคนควรพร้อมที่จะเผชิญความลำบาก มุ่งมั่นในเป้าหมายที่ตั้งใจไว้ และเมื่อก้าวถึงจุดหมาย ก็อย่าลืมที่จะกลับไปช่วยเหลือชุมชนที่ตนเกิดมา”