hammer - a tool consisting of a piece of metal with a flat end which is fixed onto the end of a long thin usually wooden handle, used for hitting things - ค้อน

hammer (noun) - in this case, a gavel, a small hammer used by a person in charge of a meeting or an auction, or by a judge in court, in order to get people's attention - ค้อนเล็กที่ใช้ในการประมูล, ค้อนเล็กสำหรับทุบโต๊ะของผู้พิพากษาในศาล

hammer - to criticise someone or something severely - โจมตี, วิจารณ์

hammer (verb) - to hit something hard, often many times, - กระหน่ำ

hammer - to hit very hard; to defeat an opponent by a large score - กระแทก, ทุบด้วยค้อน

hammer - to hit very hard; to defeat an opponent by a large score - กระแทก, ทุบด้วยค้อน, ชนะ, ปราบ

hammer - to defeat an opponent by a large score - กระหน่ำ, ทำให้แพ้

hammer (verb) - to hit something with a hammer - ใช้ค้อนตอกตะปูลงไป